top of page
Zoeken

Geen 'Faber-effect', maar vooral veel gekkigheid: Nederland blijft nuchter.

  • Foto van schrijver: Frame out
    Frame out
  • 7 jan
  • 2 minuten om te lezen

Ah, kijk aan, een kop van RTL-nieuws die de gemoederen even bezighoudt: "Voor het eerst in vier jaar tijd een daling in het aantal asielaanvragen." Mooi, zou je zeggen, dat het ministerie van Asiel en Migratie dit rapporteert. Een daling van 5.000 aanvragen ten opzichte van vorig jaar, dat is niet niks. Maar, beste mensen, laten we niet meteen in Hosannastemming raken.


Nu lees ik dat Geert Wilders op X – ooit gewoon Twitter, weet u nog? – zijn lof uitspreekt over minister Faber en haar zogenaamde ‘Faber-effect’. Dat zal zijn achterban vast even doen opveren. Maar ik vraag me af of hij hiermee niet iets te hard van stapel loopt. Daar hebben we De Dagelijkse Standaard, altijd goed voor een stevig statement. Ze beweren dat de linkse media dit succes proberen te bagatelliseren. 


Tja, dat klinkt weer als de bekende riedel. Maar laten we eerlijk zijn: die wetsvoorstellen waar het over gaat, zijn nog helemaal niet van kracht. En toch zou minister Faber nu al ‘alle lof’ verdienen. Nou, daar moet ik toch een beetje om glimlachen. Complimenten uitdelen voordat het werk echt is gedaan – dat is typisch iets voor mensen die graag wat te vroeg juichen. Maar laten we eerlijk zijn: cijfers zijn geen politiek statement, het zijn gewoon cijfers. En ja, beleid kan invloed hebben, maar niet alles is een direct gevolg van één of ander effect. 


Zo kan ik ook wel een voorbeeld bedenken, die lekker populistisch overkomt. Wodan! Jawel, de oude Germaanse god, is er verantwoordelijk voor dat er geen ijsreuzen meer zijn. Ach, laten we het nu even gezellig houden. Michael van der Galiën begrijpt heus wel dat correlatie niet hetzelfde is als causaal verband – en Geert Wilders ook, daar twijfel ik geen moment aan. Maar goed, stel dat we die redenering eens op de spits drijven, puur voor de lol. Wodan, ja, de oude Germaanse god, hij heeft gevochten tegen de ijsreuzen. En wat gebeurde er? Hij stierf in die strijd, maar kijk: er zijn nu geen ijsreuzen meer! Dus: Wodan was succesvol! Zo simpel kan het zijn, nietwaar?


En nu komt het mooie: iedereen die dit ontkent, die durft te zeggen dat Wodan niets met het verdwijnen van de ijsreuzen te maken heeft, is volgens een 'wegkijker'. Sterker nog, die wil onze Nederlandse cultuur vernietigen en zelfs woensdag willen afschaffen! Ja, u leest het goed: woensdag, de dag die letterlijk naar Wodan is vernoemd. Daar moeten we natuurlijk iets aan doen!


Wat een onzin, hoor ik u denken. Maar let op, ik zie het al gebeuren. Straks wordt er geroepen dat we onze Nederlandse tradities moeten beschermen tegen, hoe noemen ze dat, Woke! Nou, ik heb ze wel door, hoor. Misschien moet ik wel een petitie starten. Voor het behoud van woensdag, jawel! Want ja, als we daar niet voor opkomen, wat blijft er dan nog over van onze mooie vaderlandse cultuur?


Maar alle gekheid op een stokje: laten we nuchter blijven. Geen ijsreuzen, geen mythologie. Gewoon gezond verstand, daar redt Nederland zich altijd het beste mee.


Recente blogposts

Alles weergeven

Commenti


bottom of page