Waar is dat messenblok toch gebleven? Tja, dames en heren, men zou denken dat het op het partijkantoor van de PvdA lag, nietwaar? Maar nee, daar was het niet. GroenLinks dan misschien? Ook daar geen spoor. Waar is dat vermaledijde messenblok toch gebleven?
Aha! Wacht eens even! Dilan Yesilgöz ging ermee vandoor. Nu begrijp ik er werkelijk niets van. Collegialiteit is haar blijkbaar vreemd. Kijk, dat wij op links Rutte stevig bekritiseren, dat is logisch en terecht. Maar van Yesilgöz hadden we toch iets meer loyaliteit mogen verwachten? Een beetje je eigen oude baas fileren – dat zou toch niet de stijl van een ondernemerspartij moeten zijn?
Wat zei ze ook alweer? “De afgelopen jaren zijn er, met name door de linkerhoek van deze Kamer, heel veel klappen uitgedeeld aan het mkb.”
Pardon? De VVD is al vijftien jaar de baas, in een Kamer waar links bij lange na geen meerderheid heeft. En dan zou het de linkse partijen zijn die het mkb onder vuur nemen? Ze heeft de laatste tijd sowieso wel de neiging om oud VVD beleid in de schoenen van links te schuiven. Ik vroeg me al af waar dat messenblok was gebleven.
Maar het kan altijd nog bonter. Alsof de VVD nog niet genoeg rollen heeft gespeeld in dit politieke schimmenspel, beweerde Yesilgöz doodleuk dat haar partij “de echte partij van de arbeid” is.
De VVD? De partij die flexibilisering, zzp-constructies en de uitkleding van sociale zekerheid heeft doorgedrukt? De partij die steevast minimumloonverhogingen afremt, huurders opzadelt met een torenhoge wooncrisis, en arbeidsmigranten zo goedkoop mogelijk wil houden? Die VVD?
Nou, als de VVD de “echte partij van de arbeid” is, dan is McDonald’s een haute cuisine restaurant en is Ryanair de luchtvaartmaatschappij van de luxe. Het is alsof een chef die instantsoep serveert, beweert dat hij een culinaire revolutie leidt.
Laten we wel wezen: Mark Rutte heeft genoeg verkeerd gedaan. Daar kunnen we het over eens zijn. Maar zo’n afrekening? Dat verdient hij nu ook weer niet.
Maar goed, mogen wij dat messenblok terug? We beloven plechtig: Diederik Samsom en Wouter Bos laten we met rust. We zullen collegialer zijn en hem effectiever gebruiken. Wat? Gewoon in de contentkeuken! Wat dacht je anders? Niet meteen zo paniekerig. We moeten een partijprogramma bereiden.
Want beste mensen, verse standpunten, die haal je uit de bodem. Die moet je met zorg en beleid snijden, niet klakkeloos uit een potje halen. Dat is wel zo gezond.
En laten we eerlijk zijn, dames en heren, een partijprogramma kook je niet zonder de juiste ingrediënten. Je hebt scherpe messen nodig om de flauwekul weg te snijden, om de ruis te filteren en om tot de kern van de zaak te komen.
Dus, Dilan, wees sportief. Geef dat messenblok gewoon terug. Wij beloven dat we er verantwoord mee omgaan. Geen wilde hakpartijen, geen onnodig gesnijd in oud zeer. Gewoon degelijk snijwerk, zoals het hoort.
Dus laten we het maar eenvoudig houden, dames en heren. Politiek bedrijven zonder een degelijk messenblok is als een kok zonder keukengerei. Je kunt er nog zo’n mooie plannen op nahouden, zonder het juiste gereedschap blijft het allemaal een beetje prutserig.
Dus Dilan, kom op, leg het blok terug, zodat we er verstandig gebruik van kunnen maken. Niet om te steken, niet om te hakken, maar om zorgvuldig te snijden.
Comments